«Ήταν ισόβια η καταδίκη στην συνείδηση της κοινωνίας για τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα και των φυσικών αυτουργών, του ίδιου του Καλαμπόκα δηλαδή, αλλά και των ηθικών αυτουργών. Αυτό είναι το «κέρδος». 29 χρόνια μετά η θυσία του Ν. Τεμπονέρα που μας σημάδεψε ως γενιά οριοθετεί ακόμα και σήμερα την κοινωνία μας, οδηγεί τους αγώνες του λαού μας και της νεολαίας για τα ζητήματα της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της γνώσης. Δεν είναι τυχαίο ότι 29 χρόνια μετά, γενιές που δεν υπήρχαν τότε φωνάζουν στις διαδηλώσεις τους το σύνθημα: «Τεμπονέρα ζεις, με Πέτρουλα, Λαμπράκη μας οδηγείς» τόνισε μιλώντας Στο Κόκκινο Πάτρας, η Ουρανία Μπίρμπα.

29 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη δολοφονία του 38χρονου καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από μέλη της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων στην πόλη της Πάτρας. Σήμερα στις 18:00 στο μνημείο Ν. Τεμπονέρα στην Πάτρα, έξω από το σχολικό συγκρότημα της Βουδ, θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση μνήμης, που συνδιοργανώνουν ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, με την Ουρανία Μπίρμπα να δηλώνει ότι «μπορεί ο Ν. Τεμπονέρας να ήταν μέλος του ΕΑΜ, αλλά στην ουσία σήμερα ανήκει στον λαό, που αγωνίζεται, στη νεολαία, που αγωνίζεται. Στις 6 το απόγευμα είναι η συγκέντρωση στην Πάτρα και ταυτόχρονα η ΟΛΜΕ κάνει συγκέντρωση στα Προπύλαια στη μνήμη του. Θεωρώ ότι ο καθένας μας θα πρέπει να δώσει το παρών, όχι για τον Νίκο Τεμπονέρα, αλλά για τον ίδιο του τον εαυτό για να συνεχίσει έναν αγώνα για περισσότερη δημοκρατία, για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για περισσότερες ελευθερίες, για μια αξιοπρεπή ζωή».

Πώς φτάσαμε όμως στην κατάληψη του σχολικού συγκροτήματος όπου σκοτώθηκε ο καθηγητής, τι είχε προηγηθεί στην πόλη και ποιες ήταν οι αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας που είχαν προκαλέσει την αντίδραση της εκπαιδευτικής-μαθητικής κοινότητας;

Σας θυμίζουμε σε αδρές γραμμές το πολιτικό περιβάλλον της εποχής καθώς και τα όσα συνέβησαν την μοιραία βραδιά:

Το φθινόπωρο του 1990, η κυβέρνηση τότε του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ανακοίνωνε το πολυνομοσχέδιο της για την Παιδεία το οποίο προέβλεπε μεταξύ άλλων λειτουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές, πιθανό περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου, επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας στα σχολεία, έπαρση της σημαίας και πολλά ακόμα αντιδραστικά μέτρα.

Οι πρώτες καταλήψεις στα σχολεία όλης της χώρας ξεκίνησαν στα τέλη Οκτωβρίου του ίδιου έτους και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, υπολογίζεται ότι τα υπό κατάληψη γυμνάσια και λύκεια έφταναν το 70% του συνόλου.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο αρμόδιο υπουργό Παιδείας Βασίλης Κοντογιαννόπουλος ελπίζουν ότι η ένταση και το κύμα των καταλήψεων στα σχολεία θα εκτονωθούν με τις διακοπές των Χριστουγέννων.

Παρά τις ελπίδες που έτρεφαν τα κυβερνητικά στελέχη, η νεολαία αποφασίζει να συνεχίσει τις καταλήψεις σε σχολεία και ΑΕΙ-ΤΕΙ και μετά τις Γιορτές. Με το νέο χρόνο, οι μαθητές και φοιτητές αποφασίζουν τη συνέχιση των καταλήψεων στα ΑΕΙ, τα ΤΕΙ και σε 1.800 από τα 3.014 γυμνάσια και λύκεια της χώρας.

Στις 07.01.1991, ημέρα επανέναρξης των μαθημάτων μετά τα Χριστούγεννα η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) κηρύσσει στάση εργασίας και καλεί τους καθηγητές να βρίσκονται έξω από τα σχολεία. Με συσκέψεις που είχαν γίνει και στην Πάτρα είχε ήδη καταρτιστεί σχέδιο ανακαταλήψεων στα σχολεία τις οποίες τις χαρακτήριζαν «νόμιμες». Στην αχαϊκή πρωτεύουσα την εντολή για να δράσει είχε λάβει γνωστή ομάδα της νεολαίας της ΝΔ.

Στις 7:30 το απόγευμα της 8ης Ιανουαρίου 1991, περίπου τριάντα στελέχη της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης Γιάννη Καλαμπόκα, επιτίθενται κατά των μαθητών στην κατάληψη του Πολυκλαδικού Λυκείου, χωρίς όμως να καταφέρουν να τους διώξουν από το σχολικό συγκρότημα.

Μία ώρα αργότερα, η ίδια ομάδα επιτίθεται στο σχολικό συγκρότημα του 3ου Λυκείου και καταφέρνει να διώξει του μαθητές που βρισκόταν στο χώρο. Σε λίγο, συγκεντρώνονται έξω από το λύκειο δεκάδες μαθητές, καθηγητές, γονείς, δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης καθώς και ο δήμαρχος Πάτρας, Α. Καράβολας, βουλευτές και άλλοι τοπικοί παράγοντες.

Ζητούν από τα στελέχη της ΟΝΝΕΔ να αποχωρήσουν, εκείνα αρνούνται και δηλώνουν ότι θα παραμείνουν στον χώρο μέχρι το σχολείο να λειτουργήσει ξανά κανονικά. Τα πνεύματα οξύνονται και αρχίζουν οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών με εκσφενδονίσεις αντικειμένων, ενώ σημειώνονται οι πρώτοι τραυματισμοί.

Γύρω στις 23.30 το βράδυ, ομάδα καθηγητών και γονέων επιχειρεί να μπει στο κτίριο. Με το άνοιγμα της πόρτας τα μέλη της ΟΝΝΕΔ επιτίθενται στον κόσμο με σιδερολοστούς, καδρόνια και τσιμεντόλιθους. Ο καθηγητής-μέλος του Εργατικού Αντι-ιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ), Νίκος Τεμπονέρας, πέφτει θανάσιμα τραυματισμένος, με ανοιγμένο το κρανίο από το σιδερολοστό του Γιάννη Καλαμπόκα. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός και το πρωί της 9ης Ιανουαρίου παύουν όλες οι ζωτικές λειτουργίες του.

Ανακοίνωση για τη συμπλήρωση των 29 χρόνων από την δολοφονία του αγωνιστή της Αριστεράς Νίκου Τεμπονέρα εξέδωσε και η ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας, στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων: «29 χρόνια μετά από την μοιραία νύχτα του Γενάρη του 1991 και την δολοφονία του αγωνιστή της Αριστεράς Νίκου Τεμπονέρα διά χειρός Γιάννη Καλαμπόκα, πρόεδρου της τοπικής ΟΝΝΕΔ. Ούτε μία στιγμή δεν ξεχάσαμε την θυσία του Νίκου για να μην περάσει το νεοφιλελεύθερο σχέδιο της τότε κυβέρνησης Κων/νου Μητσοτάκη για την ιδιωτικοποίηση μεταξύ άλλων και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ούτε μια στιγμή δεν ξεχάσαμε τους αγώνες του για την Δημοκρατία, την Αριστερά και τη Νεολαία. Ειδικά σήμερα που η διακυβέρνηση της χώρας βρίσκεται στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη και μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης δεξιάς που κατήργησε το άσυλο στα πανεπιστήμια και έστειλε τις δυνάμεις καταστολής μέσα σε αυτά, που κατήργησε θεσμοθετημένες πανεπιστημιακές σχολές, που εισβάλλει στα σπίτια των πολιτών και ξεγυμνώνει νέους και νέες στους δρόμους. Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη πολιτεύεται με αιχμή του δόρατος το δόγμα «Νόμος και Τάξη» αδιαφορώντας για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα θυμίζοντας άλλες σκοτεινές εποχές. Ειδικά σήμερα που η εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής εισηγείται την αθώωση της εγκληματικής οργάνωσης κλείνοντας τα μάτια στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και σε όλη την προηγούμενη εγκληματική της δράση. Ειδικά σήμερα ο Νίκος Τεμπονέρας παραμένει ζωντανός. Στις καρδιές μας, στους αγώνες μας, στην Ιστορία μας».