«Επί ΣΥΡΙΖΑ έγιναν βήματα χωρίς να ανοίξουν μύτες. Ξεκίνησε το ελληνικό κράτος επαφή με τις διεθνείς ομοσπονδίες, ήρθαν ξένοι διαιτητές στα μεγάλα ματς, επί ΣΥΡΙΖΑ κλείδωσε η λειτουργία του VAR, ένας αθλητικός νόμος, ο νόμος Βασιλειάδη που άνοιγε δρόμους εκδημοκρατισμού και ανανέωσης στις ελληνικές ομοσπονδίες, κάναμε εκατοντάδες αθλητικά έργα σε όλη την Ελλάδα χωρίς ρουσφέτια αλλά μοιρασμένα σε όλες τις περιφέρειες, υπήρξε ένα αξιοσημείωτο έργο χωρίς φαμφάρες.

Εδώ και έξι μήνες βλέπουμε μια ατελείωτη φιέστα με τον ίδιο τον Λευτέρη Αυγενάκη στον υποτιθέμενο ρόλο του πρωταγωνιστή αλλά στο τέλος της ημέρας, όταν βγάζουμε συμπεράσματα από συναντήσεις όπως η χθεσινή, αποδεικνύεται ότι και ο ίδιος είναι κομπάρσος και γενικώς η πολιτική τους στον αθλητισμό, σε ένα παιχνίδι μεταξύ μεγαλοϊδιοκτητών, ολιγαρχών το οποίο οδηγεί την κατάσταση σε ακόμη χειρότερες ατραπούς.

Δεν ξέρω πραγματικά αν κάποιος που παρακολουθεί ποδόσφαιρο, είναι φίλαθλος ή οπαδός, έβγαλε κάποιο θετικό συμπέρασμα από την χθεσινή συνάντηση και ενώ έχουν γίνει ήδη πολύ μεγάλα δώρα με την έκπτωση φόρου των ΠΑΕ στο μισό για τα μεγάλα συμβόλαια. Είμαι απαισιόδοξος για τις εξελίξεις που θα δούμε. Το κλίμα που έχει επικρατήσει ειδικά στο ποδόσφαιρο είναι κλίμα κουτσαβακισμού. Και όταν αυτό ξεκινά από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ομάδων σκεφτείτε πως πάει παρακάτω στο οπαδικό κίνημα.

Θα ήταν επιτυχία αν στο πόρισμα που θα έβγαινε από την χθεσινή συνάντηση βλέπαμε κινήσεις για την διαφάνεια των οικονομικών των ΠΑΕ, αν βλέπαμε κινήσεις ενάντια στη χειραγώγηση και χειραγώγηση δεν είναι μόνο στο στοίχημα, χειραγώγηση είναι και στο μοίρασμα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων από ιδιωτικές εταιρίες, είναι και στο θέμα των δανεισμών ποδοσφαιριστών από μεγάλους προς μικρούς, η μεταβολή στην εξαγορά στη NOVA, είναι φαινόμενα που βλέπουμε για χρόνια.

Το ζήτημα που βλέπουμε να συζητείται εμμονικά είναι πότε θα γίνουν εκλογές στην ΕΠΟ, υπό ποιες προϋποθέσεις και σε τι βαθμό θα χειραγωγηθούν. Ανησυχώ για το τι θα δούμε παρακάτω».