«Έχω βρεθεί στην θέση αυτών των παιδιών, που αυτή την στιγμή δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, με την καριέρα τους και την ίδια τους την ζωή. Θα ήθελα όταν ήμουν αθλητής να ξέρω ότι υπάρχει κάποιος που προσπαθεί για μένα. Και εγώ θέλω πάρα πολύ να προσπαθήσω για αυτά τα παιδιά, γιατί ξέρω την αγωνία, την προσπάθεια από το πρωί μέχρι το βράδυ, την αγάπη γι’ αυτό που κάνουν», όπως τόνισε ο κ. Νικολαΐδης.

Ο κ. Νικολαΐδης μίλησε αναλυτικά για το στερεότυπο της αποστασιοποίησης των αθλητών από την πολιτική ειδικά όταν διαγωνίζονται σε κορυφαίο επίπεδο, αλλά και για τα φωτεινά παραδείγματα που διαψεύδουν τον κανόνα. «Ο αθλητής πάει χέρι-χέρι με την έννοια του απολιτίκ, με την έννοια ότι καθένας μπορεί σήμερα ή αύριο, όταν αλλάξει το πολιτικό τοπίο, να μην ξέρει ποιος θα είναι ο επόμενος “ιδιοκτήτης” … απλά θα ήθελα κι εγώ όπως όλοι που ενδιαφερόμαστε για την πολιτική να έχουν λίγο παραπάνω λόγο», όπως είπε, αναφέροντας χαρακτηριστικά ένα tweet που έλεγε «για φανταστείτε ο Ρονάλντο και ο Μέσι να έλεγαν πόσο καλό είναι να σταματήσουν οι πόλεμοι…».

«Είναι κοινωνική υποχρέωση του αθλητή, όταν καταλαβαίνει ότι μπορεί να επηρεάσει … για ποιο λόγο να μην προσπαθήσεις να κάνεις κοινωνικό έργο; Υπάρχει κάποιος που θα σου πει γιατί είπες να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί; Κάποιος που θα σου καταλογίσει κάτι;», αναρωτήθηκε.

«Η πρώτη μου δυσκολία στην προσπάθεια που κάνω είναι να πείσω τον κόσμο ότι δεν είμαι ελέφαντας, δεν είμαι μία συμμετοχή σε ψηφοδέλτιο μόνο και μόνο ως όνομα για κάποιες ψήφους. Με την δική μου άποψη, σωστή ή λάθος, είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος και ευτυχής με την αποδοχή από τον κόσμο. Δεν με ενδιαφέρει αν μεταφράζεται σε ψήφους», συνέχισε ο κ. Νικολαΐδης.

Σε μία πιθανή εκλογή του στο Ευρωκοινοβούλιο, κατά τον ίδιο, «άμεση προτεραιότητα είναι να λυθούν τα κοινωνικά θέματα, αλλά και αυτά για τον αθλητισμό είναι τεράστια … οι ανισότητες που βιώνει ο αθλητισμός στην Ευρώπη είναι και αυτές τεράστια κοινωνικά θέματα … έχω πολλές, μεγάλες ιδέες, για τις ίσες ευκαιρίες, τις ανισότητες Βορρά – Νότου … τις ανισότητες των ερασιτεχνών αθλητών … το φαινόμενο να είναι επαγγελματίες σε όλα αλλά ερασιτέχνες μόνο στα δικαιώματα, δεν εξασφαλίζονται από τις Ομοσπονδίες, να μην είναι ασφαλισμένοι, τραυματίζονται και πληρώνουν από την τσέπη τους, δεν έχουν προετοιμασίες, πληρώνουν τα οδοιπορικά, γιατρούς, φυσικοθεραπευτές, αναλώσιμα, κτλ.».

«Έχω βρεθεί στην θέση αυτών των παιδιών, που αυτή την στιγμή δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, με την καριέρα τους και την ίδια τους την ζωή. Θα ήθελα όταν ήμουν αθλητής να ξέρω ότι υπάρχει κάποιος που προσπαθεί για μένα. Και εγώ θέλω πάρα πολύ να προσπαθήσω για αυτά τα παιδιά, γιατί ξέρω την αγωνία, την προσπάθεια από το πρωί μέχρι το βράδυ, την αγάπη γι’ αυτό που κάνουν», όπως τόνισε ο κ. Νικολαΐδης.

Ακούστε την πλήρη συνέντευξη του Αλ. Νικολαΐδη στο σχετικό ηχητικό.