Ο Χασάν Κονέ είναι 26 ετών, κατάγεται από την Ακτή Ελεφαντοστού και όταν μιλάει για ποδόσφαιρο λάμπουν τα μάτια του. Είναι η ζωντανή απεικόνιση της σκηνής που έχουμε στο μυαλό μας όταν μιλάμε για παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο σ αυτή την ξεχωριστή χώρα της Αφρικής.

Εφυγε από την Ακτή το 2016 αναζητώντας μια ασφαλή ζωή και καλύτερη τύχη, πέρασε από το Μάλι, την Τουρκία για να φτάσει τελικά στη Σάμο και από εκεί να ακούσει τις… σειρήνες τις ελευθερίας, καταλήγοντας στην Ειδομένη. «Νομίζαμε πως θα φύγουμε για Ευρώπη αλλά αυτό δεν έγινε και υπήρχαν εντάσεις όταν βλέπαμε να φεύγουν άνθρωποι από το Ιράν και τη Συρία ενώ εμείς όχι» θα μας πει…

Τα σύνορα έκλεισαν και ο νεαρός επέστρεψε στην Αθήνα. Λατρεύει το ποδόσφαιρο και προπονείται με την ομάδα του Χαλανδρίου. Ο αγαπημένος του ποδοσφαιριστής δεν είναι ο Ντρογκμπά αλλά ο Ζοκορά. Δηλώνει φίλαθλος του ΠΑΟΚ και το όνειρό του είναι κάποια στιγμή να ασχοληθεί επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο. «Είναι η καλύτερη δουλειά του κόσμου αλλά μου αρέσει και η πληροφορική», λέει ο ίδιος. 

Μέχρι στιγμής προσπαθεί να μη χάνει τη φόρμα του παίζοντας 5Χ5 με τους έλληνες φίλους του, τον Πέτρο, τον Γεράσιμο και άλλους. Μαζί τους ήταν και όταν κάποτε δέχτηκε ρατσιστική επίθεση. Οι φίλοι του τον στήριξαν και τότε. «Ηρθε ένας και με έφτυσε, αντέδρασα κι εγώ, θύμωσαν και οι φίλοι μου», θα πει χαμογελώντας. Πλέον, λέει πως ήρθε στην Ελλάδα χωρίς να γνωρίζει τη χώρα μας αλλά «η Ελλάδα με δέχτηκε σαν γιο της».