ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ να γίνει λοιπόν; Πρώτα από όλα, πρέπει να προστατευτούν οι θέσεις εργασίας και οι μισθοί ώστε να μην σηκώσουν οι χαμηλόμισθοι το βάρος της κρίσης.

Δεύτερον, να στηριχτούν οι μεσαίες και οι μικρές ελληνικές επιχειρήσεις, γιατί αυτές είναι οι πιο ευάλωτες όταν η αγορά μπαίνει σε φάση ύφεσης.

Τρίτον, να υπάρξουν δημόσιες δαπάνες για τη στήριξη της οικονομίας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την προστασία των ευάλωτων ομάδων, τη διασφάλιση της λειτουργικότητας του κοινωνικού κράτους. Και αυτά είναι απολύτως ρεαλιστικά, από τη στιγμή που η χώρα έχει ένα αξιοσημείωτο δημοσιονομικό πλεόνασμα στα συρτάρια της.

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κινηθεί προς μια τέτοια κατεύθυνση, αυτό πρέπει να είναι το περιεχόμενο των κοινωνικών διεκδικήσεων το επόμενο διάστημα. Γιατί η πολιτική δεν είναι μόνο εκλογές και αναθέσεις. Οι αλλαγές ωριμάζουν πάντα μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες.