Πίσω από το «ανοιχτό» Ηρώδειο των 800 θέσεων (από τις 4.500) και τις δημόσιες σχέσεις της υπουργού, κρύβονται αδιαφανείς επιχορηγήσεις για λίγους και αδιαφορία για το 80% των ανθρώπων του Πολιτισμού που εργάζονται και βιοπορίζονται από αυτόν, τόνισε ο παραγωγός πολιτιστικών εκδηλώσεων Γιώργος Μουστάκας μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Ξυδάκη.

Είναι άλλο ένας κρατικός φορέας Πολιτισμού και άλλο η πολιτική πολιτισμού ενός κράτους, μίας Πολιτείας, είπε ο κ. Μουστάκας, αυτό το Καλοκαίρι δεν υπάρχουν προοπτικές, στον Πολιτισμό υπάρχει σειρά επαγγελμάτων που στηρίζονται μόνο σε μία έννοια, την αθρόα και αυθόρμητη κοινωνική συνάθροιση. Αυτό τα λέει όλα... Ο τουρισμός, η εστίαση, επίσης βασίζονται σε αυτή την έννοια, αλλά εκεί μπορούν να υπάρξουν μέτρα, ανοίγουν π.χ. τα μισά δωμάτια, στρώνονται τα μισά τραπέζια. Αλλά ποιο είναι αισθητικά το αποτέλεσμα μίας αίθουσας μισοάδειας; Πώς ελέγχεται ο κόσμος σε ανοιχτούς χώρους χωρίς αρίθμηση; Σε μία χώρα που πάντα τα φεστιβάλ της είχαν εξωστρέφεια και πολυπολιτισμικότητα;

Η συμπεριφορά της Πολιτείας δυστυχώς δεν εξαντλείται στην αμηχανία, καλά θα ήταν να εξαντλείτο εκεί, συνέχισε. Όταν υποκρίνεται πως έχει άποψη, ότι την καταθέτει, ότι προσπαθεί να την εφαρμόσει, εκεί αρχίζουν και δημιουργούνται μεγαλύτερα προβλήματα. Η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού αντιπαρατάσσει μία αντίληψη ότι λίγο-πολύ όλα είναι καλά, στηριζόμενη στην σειρά επιχορηγήσεων που έκανε σε κάποιους φορείς του ευρύτερου χώρου και στο υποτιθέμενο άνοιγμα του Φεστιβάλ Αθηνών και του Ηρωδείου.

Ανοίγει την Επίδαυρο με δύο θεάτρα (δεν ξέρουμε με ποιους όρους), με το Εθνικό και το Κρατικό, ανοίγει το Ηρώδειο 15 Ιουλίου με 15 Αυγούστου (απίστευτες ημερομηνίες, σε μία άδεια Αθήνα), με σειρά παραστάσεων που κατά 80%-90% είναι πάλι από κρατικούς φορείς. Στο Ηρώδειο που από τις 4.500 θέσεις περιορίζεται στις 800 θέσεις. Είναι υποκριτικό, αλλά και λάθος τόσο από τους κρατικούς φορείς όσο και τα σωματεία των καλλιτεχνών που δέχονται να συμμετέχουν σε όλο αυτό, όπως τόνισε. Δημιουργεί την ψευδή εντύπωση ότι «άνοιξαν» και αυτά τα επαγγέλματα, ότι όλα είναι καλά, ότι θα έχουμε Πολιτισμό, μία εικονική πραγματικότητα. Αλλά αν φύγουμε από τις δημόσιες σχέσεις του υπουργείου και της υπουργού και φτάσουμε στην πραγματικότητα, είναι μεγάλο ψέμα...

Δεύτερο μεγάλο θέμα κατά τον ίδιο είναι οι επιχορηγήσεις του υπουργείου και η πολιτική του. Όσοι στηρίχθηκαν ήταν μέσω των γενικών, οριζόντιων μέτρων της κυβέρνησης, με το περίφημο 800άρι και τις αναστολές υποχρεώσεων. Από 1η Ιουλίου δεν υπάρχει τίποτε, καθώς επισήμως ανοίγουν συναυλίες και θέατρα. Αλλά το 80% της πολιτιστικής αγοράς είναι ιδιωτικός τομέας, θέατρα, εταιρείες παραγωγής, διοργάνωσης συναυλιών, επαγγελματίες καλλιτέχνες, τεχνικοί, εργαζόμενοι, κτλ. Όλοι αυτοί είναι εκτός πλάνου της κυβερνητικής παραγωγής.

Οι εξειδικευμένες επιχορηγήσεις, συνέχισε, εξαντλήθηκαν και πάλι στους κρατικά εποπτευόμενους φορείς, με κάποιες να διπλασιάζονται φέτος, καθώς και στις περίφημες αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες, που δημιουργήθηκαν ένα σωρό νέες ΑΜΚΕ μέσα στον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο. Όλα αυτά τα χρήματα, περίπου 15 εκατ. ευρώ, δεν φτάνουν στους πραγματικούς επαγγελματίες και αν φτάνουν πρόκειται για υποσύνολα. Οι ΑΜΚΕ λειτουργούν ως μεσάζοντας για επιχορηγήσεις, που μάλιστα δίνονται χωρίς υποχρέωση κατάθεσης απολογισμού έργου, παίρνουν τα χρήματα χωρίς να πρέπει να αποδείξουν ότι τα αξιοποίησαν σε δράσεις. Άλλα 15 εκατ. ευρώ πάνε υποτίθεται για τον «ψηφιακό πολιτισμό» -αν πραγματοποιηθεί, πάλι σε κωδικούς εποπτευόμενων μη κερδοσκοπικών σχημάτων. Αναρωτήθηκε εξάλλου γιατί δεν... μεταδίδεται ο ιός στις 250 εκδηλώσεις σε αρχαιολογικούς χώρους.

Σειρά από πράγματα που εξαγγέλθηκαν αν δεν είναι ψευδή, είναι ελαφρώς παραπλανητικά και σωρευτικά δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα, τόνισε ο κ. Μουστάκας. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το υπουργείο Πολιτισμού λειτουργεί ως φιλότεχνο σωματείο. Εδώ μιλάμε για την αγορά, τους επαγγελματίες του χώρου. Το υπουργείο Πολιτισμού πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η Τέχνη είναι εργασία, γιατί όπως πάει θα καταργήσει την εργασία της Τέχνης. Η Τέχνη είναι εργασία όπως όλες οι άλλες τέχνες, καλές και μη. Υπάρχουν άνθρωποι που βιοπορίζονται από αυτή την εργασία. Και αυτό δεν γίνεται σεβαστό...