Πλήρως αποτυχημένο πριν καν ξεκινήσει είναι το πρόγραμμα Συν-εργασία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, χάνουν όλοι, οι εργαζόμενοι τουλάχιστον 20% του μισθού τους υπό την απειλή απόλυσης, οι εργοδότες δεν έχουν ελάφρυνση στο πραγματικό επιπλέον κόστος, δηλαδή τα ασφαλιστικά βάρη, ενώ το κράτος ρίχνει λεφτά σε μία «μαύρη τρύπα» ενίσχυσης της ανεργίας και ελαστικοποίησης σχέσεων εργασίας, είπε η τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ Έφη Αχτσιόγλου μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Σβέρκο.

Η αγορά εργασίας είναι σε κατάσταση απόλυτης ρευστότητας, εντελώς διαλυτικών τάσεων που δεν οφείλονται στην υγειονομική κρίση αλλά κυρίως στην παρέμβαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη για να ενισχύσει την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας. Οι επιπτώσεις από την κρίση είναι δεδομένες, αλλά το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν παρεμβαίνει το κράτος στην οικονομική δραστηριότητα. Και αν παρεμβαίνει, το κάνει για να φρενάρει την απορρύθμιση ή για να την ενισχύσει, όπως τόνισε η κα Αχτσιόγλου.

Από την πρώτη ημέρα διακυβέρνησης ΝΔ ξεκίνησε το «ξήλωμα» των ρυθμίσεων προστασίας της εργασίας, να γυρίσουμε σε εποχές 2011-2012. Τώρα, με επιχείρημα τον κορωνοϊό, έχει επιταχυνθεί πάρα πολύ η απορρύθμιση. Διαρκώς αφαιρούνται μέτρα προστασίας της εργασίας, τα πάντα έχουν εγκαταλειφθεί στο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη, μπορεί να καθορίσει πότε θα εργαστεί ο εργαζόμενος, πότε δεν θα εργαστεί, το αν θα μπει σε αναστολή, αν θα δουλέψει λίγες ημέρες εκ περιτροπής, αν θα μειωθεί ο μισθός του, αν συμψηφιστούν οι άδειες και οι ημέρες μη εργασίας, να μην δηλώσει ωράρια και υπερωρίες, να μην τις πληρώσει δηλαδή. Καθώς δεν έχει στηριχθεί ούτε η μικρή και μεσαία επιχείρηση, στην πραγματικότητα έχει ανοίξει ο δρόμος για μαζικές απολύσεις και πολύ μεγάλες μειώσεις μισθών.

Το πρόγραμμα Συν-εργασία είναι απολύτως αποτυχημένο ήδη πριν καν ξεκινήσει, οδηγεί αμέσως σε μειώσεις μισθών τουλάχιστον 20% χωρίς να προστατεύει από τις απολύσεις. Είναι πρωτοφανές να υπάρχει κρατική επιδότηση σε επιχείρηση και να μην υπάρχει κοινωνική ρήτρα. Πάντα στα προγράμματα επιδότησης επιχειρήσεων δεσμεύονταν να μην κάνουν επιχειρήσεις, αλλά αυτή την στιγμή κοινωνική ρήτρα δεν υπάρχει. Για τον εργαζόμενο είναι απόλυτη συνταγή ήττας, απώλειας κεκτημένων και δικαιωμάτων, μείωσης μισθού ή απώλειας θέσης εργασίας εάν δεν δεχθεί. Αλλά δεν ανακουφίζει και τον μικρό και μεσαίο εργοδότη, γιατί έρχεται να πληρώσει το σύνολο του μισθού για τον χρόνο που απασχολεί τον εργαζόμενο και πολύ μεγάλο μέρος του ασφαλιστικού βάρους.

Οι ίδιοι οι μικροί εργοδότες καταγγέλλουν ότι αυτό το πρόγραμμα δεν τους βοηθά, θα ήταν πολύ προτιμότερη η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να καλύπτει το κράτος το 100% των ασφαλιστικών εισφορών στους πληττόμενους κλάδους και ο εργοδότης να δεσμεύεται για το 60% του μισθού με το 40% να δίνεται από το κράτος. Δηλαδή ένα πρόγραμμα πλήρους προστασίας μισθού και θέσης εργασίας, ώστε ο εργαζόμενος να έχει καταναλωτική δύναμη και να στηρίζει εμμέσως όλη την οικονομία. Και ταυτόχρονα να υπάρχει πραγματική ελάφρυνση για τον μικρομεσαίο εργοδότη σε αυτό που κοστίζει πραγματικά, το ασφαλιστικό βάρος. Με μία τέτοια συνταγή θα ήταν και τα τρία μέρη ικανοποιημένα, εργαζόμενοι, εργοδότες και κράτος. Με την Συν-εργασία είναι και τα τρία μέρη χαμένα, ο εργαζόμενος προφανέστατα χάνει, ο εργοδότης δεν ελαφρύνεται και το κράτος ρίχνει λεφτά σε μία «μαύρη τρύπα» που ενισχύει την ανεργία και την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας.

Η κα Αχτσιόγλου θύμισε την κυβερνητική προπαγάνδα περί αναστολής συμβάσεων εργασίας αλλά συνοδευόμενης με προστασία από τις απολύσεις, την περίοδο του lock-down. Δεν συνοδευόταν, αυτή την στιγμή πάνω από τοο 50% των εργαζόμενων στην εστίαση δεν έχουν επιστρέψει στη δουλειά τους, έχουν καταστεί ήδη άνεργοι. Τεράστιο είναι το πρόβλημα και με τους εποχικά εργαζόμενους (ιδίως στον τουρισμό), καθώς πάρα πολλά ξενοδοχεία έχουν αποφασίσει να μην ανοίξουν γιατί δεν έχουν λάβει και στήριξη για να μπορέσουν να ανοίξουν, όπως τόνισε.

Δεν ξέρουν τι θα γίνει με τους εποχικούς, είναι προκλητικό ότι ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης βγαίνει και διαφημίζει κάτι που στην πραγματικότητα συνιστά επιδείνωση μίας νομοθεσίας που ίσχυε από το 1980: το δικαίωμα του εποχικά εργαζόμενου που έχει εργαστεί σε ξενοδοχείο ως ξενοδοχοϋπάλληλος την επόμενη χρονιά να επαναπροσληφθεί, με σχετική υποχρέωση του εργοδότη να τον προσλάβει κατά προτεραιότητα. Τώρα, ο κ. Βρούτσης το επιδείνωσε, είπε ότι δεν έχει υποχρέωση να τον επαναπροσλάβει, αλλά είτε να τον βγάλει σε αναστολή είτε να τον εντάξει στο Συν-εργασία (δηλαδή ή μείωση μισθού ή ανεργία με επίδομα 533 ευρώ).  Και αυτό για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, όλοι οι υπόλοιποι εποχικοί που σχετίζονται με τον τουρισμό είναι στον αέρα. Και υπάρχει και διοικητικό χάος πέραν του πολιτικού, αυτοί οι άνθρωποι αυτή την στιγμή δεν γνωρίζουν εάν είναι απολυμένοι, αν δικαιούνται επίδομα ανεργίας, αν είναι σε αναστολή οπότε θα πάρουν τα 533 ευρώ...

Το πολύ μεγάλο θέμα είναι η ανεργία, τόνισε η κα Αχτσιόγλου, κάθε χρονιά από το 2015 και μετά έβγαιναν δύο προγράμματα κοινωφελούς εργασίας ετησίως, το ξέρει ο κόσμος, οι άνεργοι, οι Δήμοι, το περίμεναν για να εργαστούν. Φέτος όμως, δεν έχει βγει δεύτερος κύκλος κοινωφελούς εργασίας. Έχει ξεκινήσει τις διαφημίσεις ο κ. Βρούτσης από την αρχή του χρόνου για κάτι που ήταν αυτονόητο και υποχρέωσή του, αλλά δεν έχει βγάλει τον δεύτερο κύκλο κοινωφελούς εργασίας. Άρα, ο κόσμος που μένει άνεργος δεν έχει και πρόγραμμα εργασίας για να ενταχθεί... Είχε διαφημίσει επίσης ότι για τις 40.000 απολύσεις του Μαρτίου λόγω κορωνοϊού (που δεν ακυρώθηκαν ποτέ) θα βγάλει ειδικό πρόγραμμα. Τίποτα δεν βγήκε. Υπάρχει τεράστια αδράνεια ακόμη και στα στοιχειώδη, τα προγράμματα του ΟΑΕΔ που μέχρι τώρα κανονικά έβγαζε...