«Η ριζοσπαστικοποίηση δεν οδηγεί κατ’ ανάγκην στη βία. Υπάρχουν άλλα γενεσιουργά κίνητρα, όπως οι κοινωνικές ανισότητες. Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη παγίδα, μια επικίνδυνη διάταξη στο νομοσχέδιο για την προληπτική καταστολή των συναθροίσεων» σημείωσε η Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών στο Πάντειο, Αλεξάνδρα Κορωναίου

Η Αλεξάνδρα Κορωναίου, Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών στο Πάντειο, μίλησε Στο Κόκκινο και την Τζούλυ Τσίγκα για άλλη μια επικίνδυνη διάταξη σε ένα νομοσχέδιο που επαναφέρει χουντικές διατάξεις.

Το συγκεκριμένο άρθρο έρχεται με υπόγειο τρόπο να συνδέσει την ακαδημαϊκή έρευνα με τις δυνάμεις ασφαλείας. Κάτι πολύ επικίνδυνο. Συστήνεται Διεύθυνση Πρόληψης της Βίας, που υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη με  αρμοδιότητα την επιστημονική μελέτη και ανάπτυξη

δράσεων που αφορούν στην πρόληψη διαφόρων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως η ριζοσπαστικοποίηση.

Την τελευταία τριετία δουλεύω κι εγώ πάνω στο Διεθνές Ερευνητικό Πρόγραμμα Dialogue About Radicalisation and Equality (DARE), στο οποίο συμμετέχουν 15 Πανεπιστημιακοί και Ερευνητικοί φορείς από την Ευρώπη και τη Νοτιανατολική Μεσόγειο. Η έρευνα αφορά την ριζοσπαστικοποίηση και την σχέση της με την ισότητα. Όποιος, λοιπόν, έχει συντάξει το άρθρο 19 του νομοσχεδίου έχει ελλιπή κατάρτιση, εφόσον συνδέει την ριζοσπαστικοποίηση με την βία.

Διαβάστε εδώ την ανάρτηση της Αλεξάνδρας Κορωναίου για την επίμαχη διάταξη:

Ριζοσπαστικοποίηση: Διάλογος με τις υπηρεσίες Ασφαλείας ή διάλογος για τις κοινωνικές ανισότητες;

Στο Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με τίτλο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις» συστήνεται Διεύθυνση Πρόληψης της Βίας, ως αυτοτελής Υπηρεσία που υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, με έδρα το κεντρικό κτίριο των εγκαταστάσεων του Υπουργείου και αρμοδιότητα σε όλη την Επικράτεια (άρθρο 19). Εκτός των άλλων, αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας, είναι η επιστημονική μελέτη και ανάπτυξη
δράσεων που αφορούν στην πρόληψη διαφόρων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως "η ριζοσπαστικοποίηση και ο βίαιος εξτρεμισμός, η ενδοοικογενειακή και η έμφυλη βία, η ενδοσχολική βία και ο σχολικός εκφοβισμός, καθώς και η ρατσιστική βία".
Επειδή τυχαίνει να δουλεύω εδώ και τρία χρόνια, μαζί με μία αξιόλογη ερευνητική ομάδα του Παντείου Πανεπιστημίου, στο Διεθνές Ερευνητικό Πρόγραμμα Dialogue About Radicalisation and Equality (DARE) στο οποίο συμμετέχουν 15 Πανεπιστημιακοί και Ερευνητικοί φορείς από την Ευρώπη και τη Νοτιανατολική Μεσόγειο, θα ήθελα να τονίσω τα εξής:

• Εδώ και χρόνια, με ορόσημο τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και με ιδιαίτερη ένταση μετά την εμφάνιση του ISIS, εκδηλώθηκε ένα ευρύτερο επιστημονικό και ακαδημαϊκό ενδιαφέρον για τα ζητήματα της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού. Το επιστημονικό αυτό ενδιαφέρον προκάλεσε ακαριαία το «ενδιαφέρον» πολλών υπηρεσιών Ασφαλείας συγκεκριμένων χωρών. Σε πολλές περιπτώσεις η «σύνδεση» έρευνας-ερευνητών και υπηρεσιών Ασφαλείας υπήρξε αναπόφευκτη.

Στο πλαίσιο αυτό και με βάση την εξαιρετικά πλούσια (πλέον) διεθνή βιβλιογραφία, τα επιστημονικά αποτελέσματα της παραπάνω σύνδεσης αποδείχτηκαν εξαιρετικά φτωχά, παραπλανητικά και αλυσιτελή. Έκτοτε η έρευνα στράφηκε προς τη διερεύνηση ευρύτερων διαδικασιών που αφορούν στη "ριζοσπαστικοποίηση" για την οποία οι υπηρεσίες Ασφαλείας έχουν να πουν ελάχιστα και αποσπασματικά πράγματα εξαιτίας της επικέντρωσης των ενδιαφερόντων τους στα ζητήματα της βίας.

Ως γνωστό η ριζοσπαστικοποίηση δε συνεπάγεται κατ’ ανάγκη τη βία. Κάτι που φαίνεται να αγνοούν οι συντάκτες του άρθρου 19 του εν λόγω σχεδίου νόμου στο βαθμό που θεωρούν ότι η ριζοσπαστικοποίηση αποτελεί «έκφανση» της βίας: « Αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας, είναι η επιστημονική μελέτη και ανάπτυξη δράσεων που αφορούν ιδίως στην πρόληψη διαφόρων μορφών και εκφάνσεων της βίας, όπως ιδίως η ριζοσπαστικοποίηση και ο βίαιος εξτρεμισμός…» (παράγραφος 2 του νομοσχεδίου).

• Πολλά ερωτήματα τίθενται επίσης για τη ριζοσπαστικοποίηση, ιδίως των νέων, προς την άκρα δεξιά ή την άκρα αριστερά. Στο ερευνητικό πρόγραμμα DARE καταλήξαμε πως σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Δεν είναι τυχαίο που στο συγκεκριμένο διεθνές πρόγραμμα ο όρος "ριζοσπαστικοποίηση" τίθεται μαζί με τον όρο "ισότητα" και όχι με τον όρο «Ασφάλεια», όπως συμβαίνει στο εν λόγω σχέδιο νόμου. Αυτό σημαίνει ότι τα πραγματικά ερευνητικά ζητήματα συζητούνται σήμερα στο πλαίσιο των κοινωνικών ανισοτήτων, δηλαδή, των κατάλληλων κοινωνικών πολιτικών και όχι στο πλαίσιο των πολιτικών Ασφαλείας.

• Επιπλέον, η συσχέτιση δράσεων απο-ριζοσπαστικοποίησης "σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας", όπως αναφέρεται στο άρθρο 19, είναι μία άκρως προβληματική, και ενδεχομένως επικίνδυνη, πολιτική για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Εγείρει ζητήματα ακαδημαϊκής και ερευνητικής δεοντολογίας, την ώρα που κορυφαίοι στο αντικείμενο καθηγητές Πανεπιστημίου και ερευνητές, από το Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι την Τουρκία, αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα όταν, προστατεύοντας την επιστημονική τους δουλειά, την ερευνητική δεοντολογία, το κύρος και την ακεραιότητά τους, αρνούνται να "συνεργαστούν" με ειδικές υπηρεσίες παρέχοντας ποικίλα στοιχεία στις αστυνομίες των χωρών τους.

• Πρόκειται, κατά την ταπεινή μου άποψη, για μια πολύ επικίνδυνη διάταξη-παγίδα τόσο για την ακαδημαϊκή έρευνα όσο και για τη διαμόρφωση κοινωνικών πολιτικών με στόχο την αποτελεσματική πρόληψη της βίας. Τέτοιες πολιτικές δεν μπορεί παρά να έχουν ως προμετωπίδα τα ζητήματα της ισότητας αποφεύγοντας οιονδήποτε εγκλωβισμό στα αδιέξοδα των πολιτικών Ασφαλείας.