Χωρίς εξήγηση η κυβέρνηση Μητσοτάκη εγκατέλειψε το «δόγμα Μολυβιάτη» για οριοθετήσεις με μέση γραμμή, ίση απόσταση και απόλυτη επήρεια νησιών, ο Ν. Δένδιας μίλησε για «βούληση των δύο κρατών», είναι σαν να ζητείται «λευκή επιταγή» για διαπραγμάτευση χωρίς μεθοδολογία και συγκεκριμένο πλαίσιο με την Τουρκία, πρέπει να συνδιαμορφωθεί εθνική στρατηγική σε Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών και εμείς θα «βάλουμε πλάτη», τόνισε ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κατρούγκαλος μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Σβέρκο.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξακολουθεί να μην ξεκαθαρίζει με ποια μεθοδολογία συνήφθη η συγκεκριμένη συμφωνία. Μέχρι πρότινος στην εξωτερική πολιτική επικρατούσε το λεγόμενο «δόγμα Μολυβιάτη» της συντηρητικής παράταξης: ότι για να έχουμε οριοθέτηση πρέπει πάντα να εφαρμόζουμε α) μέση γραμμή, β) ίση απόσταση και γ) απόλυτη επηρεια των νησιών, είπε ο κ. Κατρούγκαλος. Τώρα δεν έχουμε απόλυτη επήρεια, προκύπτει προφανώς στην συμφωνία με την Ιταλία (στα Διαπόντια Νησιά και τις Στροφάδες) και εξισορροπείται με αυξημένη σε άλλα νησιά. Και στην περίπτωση της Αιγύπτου η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται να διευκρινίσει ποια επήρεια έχουν τα νησιά μας. Αλλά προκύπτει σαφώς εκ του αποτελέσματος, της κατανομής των ΑΟΖ, ότι και μειωμένη επήρεια έχει το μεγαλύτερο νησί μας και μηδενική επήρεια άλλα νησιά.

Ρωτήσαμε επανειλημμένα την κυβέρνηση, συνέχισε, «τι έχει αντικαταστήσει το δόγμα Μολυβιάτη;» και η απάντηση του υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια ήταν ότι δεν υπήρχε μέθοδος στην συμφωνία, ότι καταρτίστηκε με βάση την βούληση των δύο κρατών. Είναι πολύ ανησυχητικό αυτό για την μελλοντική έκβαση μίας διαπραγμάτευσης με την Τουρκία. Αν πάμε χωρίς καμία μεθοδολογία και συγκεκριμένο πλαίσιο διαπραγμάτευσης, θα είναι σαν η κυβέρνηση να ζητά «λευκή επιταγή» για την διαπραγμάτευση που θα κάνει. Και σε καμία περίπτωση δεν είμαστε διατεθειμένοι να την δώσουμε. θα «βάλουμε πλάτη» σε μία εθνική στρατηγική, αλλά αυτή πρέπει να υπάρχει, να συνδιαμορφωθεί στο πλαίσιο ενός Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών.

Το κενό στρατηγικής επιβεβαιώνεται από την έλλειψη μεθόδου, το «την μία το ένα, την άλλη το άλλο», δηλώνεται ότι είναι στρατηγική απόφαση να μην ζητηθούν κυρώσεις για την Τουρκία και μετά να ζητούνται καθοριστικές κυρώσεις, αλλάζουν οι επιλογές για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης, κτλ. Δεν είναι σοβαρό να δέχεσαι πολιτικές που είχες απορρίψει στο παρελθόν και να μην εξηγείς γιατί τότε την απέρριπτες ενώ τώρα την δέχεσαι, τόνισε ο ίδιος.

Νωρίτερα, σημείωσε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται σοβαρή συζήτηση, με διαφορετικές απόψεις, και για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Και μπορούμε να συνθέτουμε τις διαφορές, στο πλαίσιο των αξιών της Αριστεράς στην εξωτερική πολιτική, δηλαδή την επιδίωξη λύσεων μέσω του διαλόγου. Αλλά επιδιώκουμε λύσεις, δεν είμαστε δύναμη ακινησίας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε ως οδηγό την κυβερνητική μας δράση, δεν τοποθετούμαστε στο κενό. Και με την Ιταλία και με την Αίγυπτο εμείς είχαμε ξεκινήσει την διαπραγμάτευση, ξέρουμε τους όρους. Αυτός είναι ο λόγος που με την Ιταλία πέραν των όποιων κενών θεωρήσαμε θετική την συμφωνία και ψηφίσαμε υπέρ.

Και στην συμφωνία με την Αίγυπτο υπάρχουν προβλήματα, αλλά ανησυχούμε κυρίως για το πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά για το βασικό πρόβλημα, την διαπραγμάτευση με τους Τούρκους. Το «παρών» ήρθε επειδή αν ενταχθεί σε πλαίσιο εθνικής στρατηγικής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να «διεμβολίσει» το παράνομο τουρκολυβικό σύμφωνο (γιατί δεν το ακυρώνει αυτόματα όπως λέει η δημαγωγία της κυβέρνησης). Αλλά τα προβλήματα, ως προς την επήρεια των νησιών, το ότι ουσιαστικά διχοτομεί την Κρήτη, είναι σημαντικά και μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στην μελλοντική διαπραγμάτευση.

Σε σχέση με τα αίσχη της περιόδου της Συμφωνίας των Πρεσπών, σχολίασε εξάλλου ο ίδιος, διαπιστώνει κανείς μία βελτίωση του πολιτικού κλίματος. Οφείλεται αν όχι αποκλειστικά οπωσδήποτε στο μεγαλύτερο βαθμό στην δική μας υπεύθυνη στάση ως αντιπολίτευση. Γιατί καθόλου δεν έχουν ξεπεραστεί οι αντιφάσεις στο εσωτερικό της ΝΔ, η εθνικιστική της «φράξια» καραδοκεί. Επειδή δεν υπάρχει εκεί κουλτούρα Δημοκρατίας και διαλόγου, δεν είναι τόσο φανερές οι οριζόντιες αντιθέσεις, αλλά είναι υπαρκτές, «σιγοβράζουν» και οπωσδήποτε κάποια στιγμή θα εκδηλωθούν.