Ο καθηγητής δημοσίου δικαίου στη νομική Αθηνών και πρώην πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Γιάννης Δρόσος μίλησε στον 105.5 στο Κόκκινο και την εκπομπή «Σκορ στο Κόκκινο» με την Αλέκα Ζουμή για τις εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την υπογραφή του του «μνημονίου» της ελληνικής κυβέρνησης με την ΟΥΕΦΑ και τη ΦΙΦΑ.

«Δεν υπάρχει καμία συμφωνία, αυτό που δημοσιεύτηκε είναι μια δήλωση προθέσεων, αυτό είναι και μάλιστα με ημερομηνία λήξης, στους έξι μήνες. Δεν λέει κακά πράγματα, αλλά δεν λέει και τίποτα, για την ακρίβεια λέει ότι η ΟΥΕΦΑ αναλαμβάνει εντός τριών μηνών να έχει μία ολοκληρωμένη μελέτη για την βελτίωση και την αναβάθμιση του ελληνικού, επαγγελματικού ποδοσφαίρου και η οποία θα σταθεί στα θέματα της δομής και της οργάνωσης των διοικητικών σωμάτων του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου σε ζητήματα ακεραιότητας του παιχνιδιού -που αφορά κυρίως τα στημένα- τη διαχείριση των συκοφαντικών δηλώσεων και δηλώσεων μίσους και το σύστημα των διαιτητών.

Πρόκειται για σοβαρά ζητήματα για τα οποία ήδη είχε επιληφθεί εδώ και αρκετό καιρό η ΟΥΕΦΑ, το λέω για να μην υπάρχει παρανόηση, καλά έκαναν και το υπέγραψαν αλλά κάτι καινούργιο δεν βλέπω, είναι εδώ και τέσσερα χρόνια. Καταρχήν δεν είναι μνημόνιο, η χώρα που έχει ζήσει τα μνημόνια ξέρει πολύ καλά την χαλύβδινη πειθαρχία που έχουν και το τι σημαίνει. Επίσης, δεν είδα την υπογραφή της ΦΙΦΑ πουθενά, είδα στις ειδήσεις πως ο ένας εκ των επτά αντιπροέδρων ήταν στο δείπνο με τον πρόεδρο. Παρόλα αυτά η δήλωση προθέσεων είναι ένα θετικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο αρκεί να τηρηθεί και από την ελληνική πλευρά σε όλες της τις διαστάσεις που δεν είναι τυπικές αλλά ουσιαστικές, πρέπει να μπουν ουσιαστικά φρένα σε πηγές που δηλητηριάζουν και δίνουν τοξικότητα στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Οι πειθαρχικοί κώδικες του ποδοσφαίρου αυστηρά εφαρμοζόμενοι θα μπορούσαν να είναι ένα από αυτά τα μέτρα. Η διατήρηση της διαιτησίας σε ξένους διαιτητές και η προσθήκη της γραμμής του οφσάιντ και του τέρματος, κυρίως για μένα θα ήταν η αυστηρότητα στην εφαρμογή των κανόνων, η τιμώρηση της συνειδητής πρόκλησης μίσους με κανόνες του διεθνούς ποδοσφαίρου, με την έννοια του να έφτανε αυτό το πράγμα μέχρι και την αποβολή από την Ευρώπη.

«Η συνεργασία με τις ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια»

«Υποστηρίζω τη συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ αλλά αυτή έχει αρχίσει εδώ και χρόνια, έχει αρχίσει από την εποχή του κ. Κοντονή, εμένα η ΦΙΦΑ με διόρισε και όχι η ελληνική κυβέρνηση, ούτε η ΟΥΕΦΑ αλλά θέληση για ριζική εξυγίανση υπάρχει από πριν, το VAR το έφερε η προηγούμενη κυβέρνηση με αρμόδιο υπουργό τον κ. Βασιλειάδη, η ΕΕΑ θεσμοθετήθηκε νομοθετήθηκε να περνά από τη Βουλή, δεν πρόλαβε, τελείωσε λίγο νωρίτερα, τελείωσε όπως τελείωσε η βουλευτική περίοδος και δεν έγινε το προεδρικό διάταγμα αλλά ούτε η παρούσα κυβέρνηση το επέσπευσε με αποτέλεσμα να είναι απολύτως αμφισβητούμενη αυτή η επιτροπή, δικαίως ή αδίκως δεν ξέρω θα κριθεί αυτό, επομένως υπάρχει μια ιστορία δεν είναι κάτι που ξεκινάει τώρα.

Με παραξενεύει λίγο αυτή η δήλωση των προθέσεων γιατί αυτά που προτίθεται να κάνει η ΟΥΕΦΑ έτσι κι αλλιώς τα κάνει, σκέψεις σε αυτά τα ζητήματα κάνουν οι άνθρωποι.

Κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του πρωταθλήματος δεν αναμένεται να γίνουν μεγάλες αλλαγές γι’ αυτό και η τροπολογία που ψήφισαν πήγε μάλλον άπατη, ήρθε ο κ. Σέφεριν εδώ και δήλωσε «είμαι χαρούμενος για τη δήλωση προθέσεων που διαρκεί έξι μήνες», δηλαδή οι προθέσεις σταματούν τον 7^ο μήνα; «Είμαι χαρούμενος» λέει ο κ. Σέφεριν διότι η συμφωνία που θα υπογράψουμε αναφέρει σαφώς πως το νόημά της δεν είναι η κυβερνητική ανάμειξη στο άθλημα».

Για τη συνεργασία του ίδιου με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ αλλά και τους «μεγάλους» του ελληνικού ποδοσφαίρου:

«Η συνεργασία με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ ήταν πάρα πολύ καλή αλλά είχε και συγκεκριμένους στόχους: Οικονομικό έλεγχο ο οποίος έγινε με εταιρία που ήρθε με διαγωνισμό, τα πορίσματα αυτά εφόσον οδηγούσαν στον εισαγγελέα οδήγησαν, με τακτοποίηση των οικονομικών η οποία έγινε, μία αρκετά ριζική αναμόρφωση του καταστατικού, κανονική διεξαγωγή των αγώνων και παρά τις δυσκολίες η διεξαγωγή ενός τελικό που κατασυκοφαντήθηκε χωρίς να είναι ο τελικός ο χειρότερος των τελικών, υπάρχουν τελικοί που δεν τελείωσαν, επίσης συνεργαστήκαμε πάρα πολύ στο καταστατικό και στους κώδικες, αυτά είχαμε αναλάβει και αυτά κάναμε, με πολύ καλή συνεργασία. Από κει και πέρα αναδείχτηκε μια νέα διοίκηση, τέτοιος παπάς μας ταίριαζε, τέτοιο παπά βγάλαμε, αυτό είναι το σχόλιό μου για την παρούσα διοίκηση της ΕΠΟ, απηχεί την πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Για τις σχέσεις με τους «μεγάλους», την ευθύνη της διαιτησίας την είχε αποκλειστικά και μόνο η ΦΙΦΑ, δεν ανακατευτήκαμε εμείς καθόλου και μας είχε κιόλας απαγορεύσει να ανακατευτούμε. Στην αρχή εμένα μου… ξίνισε αλλά λίγες ημέρες μετά τίναξαν στον αέρα το σπίτι του αρχιδιαιτητή Μπίκα, το οποίο μάλιστα είχε στοχοποιηθεί από οπαδικές εφημερίδες και κατάλαβα ότι είχε δίκιο η ΦΙΦΑ και όχι εγώ.

Με τους ‘μεγάλους’ ευθεία συνεργασία δεν είχα εγώ τουλάχιστον αλλά αυτή την προσπάθεια να βρεθούν οι τέσσερις, να βρεθούν οι πέντε, δεν ήταν μια προσπάθεια μέσα στην εντολή που μας είχε δώσει η ΦΙΦΑ.

Μια ήρεμη αυστηρότητα στην τήρηση των κανόνων και ο λόγος μίσους να κοστίζει την Ευρώπη, να κοστίζει πάρα πολλά χρήματα, είναι μια ιδιαίτερη συνθήκη. Νομίζω ότι δεν το έχουν καταλάβει και είναι κρίμα για το εμπόρευμα, θα πούλαγε καλύτερα αν πήγαιναν καλύτερα οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη. Τι να χαρεί κανείς από τους αγώνες τους δικούς μας;

Δύο αριθμούς μόνο: Ζητήθηκε ως διαφορά φόρου που δεν πλήρωσε η Μπαρτσελόνα από την Ευρωπαϊκή επιτροπή 650 εκατ. ευρώ, είναι ο φόρος που γλίτωσε η Μπαρτσελόνα, μπορείτε να φανταστείτε τον φόρο που πλήρωσε; Εχει δυναμική το ποδόσφαιρό μας, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες νέα παιδιά που προσκρούουν στο τρόπο που είναι οργανωμένο το ερασιτεχνικό και στον τρόπο που εισέρχονται από το ερασιτεχνικό στο επαγγελματικό. Ταυτόχρονα η όλη στενότητα της σύνδεσης της διαιτησίας με τις ενώσεις χωρίς να υπάρχει επαρκής διαιτητική σχολή, μοιάζει σαν κανείς να μη θέλει αυτά τα ζητήματα να τα επιλύσει.

«Το κλειδί η διαιτησία»

Για να αλλάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο: «Δεν χρειάζεται πολύ μεγάλη αλλαγή στους κανονισμούς, χρειάζεται η εφαρμογή τους και η δικαστική εξουσία να είναι σ αυτό το θέμα πιο προσεκτική και να την υπερασπιστούν αυτοί που πρέπει να την υπερασπιστούν. Θεωρώ πως το κλειδί είναι η διαιτησία, χρειάζεται η αποσύνδεση της διαιτησίας από τις Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων, να μην είναι δηλαδή ο επαρχιακός παράγοντας εκείνος που θα κανονίζει ποιος θα είναι ο διαιτητής και πως θα είναι διαιτητής, η σύνδεσή της για ένα χρονικό διάστημα όσο χρειάζεται σε συνδυασμό με την αυστηρότητα- με τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ, η εισαγωγή και στην ΕΠΟ μιας σειράς εκσυγχρονιστικών μέτρων τα οποία εφαρμόζουν άλλες ομοσπονδίες και στα οποία η ΦΙΦΑ βρίσκεται στον επόμενο αιώνα σε σχέση με την νοοτροπία της ΕΠΟ, θα έλεγα και ορισμένες αλλαγές μέσα στην οργάνωση της ΕΠΟ, δηλαδή ένα πολύ πιο μικρό διοικητικό συμβούλιο, πέντε συν δύο άτομα…

Κάπως να οργανώσουν τα τηλεοπτικά τους λίγο καλύτερα, το τηλεοπτικό προϊόν το οποίο δίνουν οι ομάδες αυτές, η αξία του φαίνεται από το ποιος το αγοράζει έξω από την Ελλάδα, ισπανικό αγοράζουμε, πορτογαλικό αγοράζουμε και άλλα, ακούω διάφορες σκέψεις αλλά το να είναι όλα τα τηλεοπτικά συμβόλαια σε ένα ή σε δύο κανάλια μαζεμένα δε θα μ άρεσε, θα προτιμούσα μια διασπορά ώστε να φτάσουν αυτά στο σωστό τους ύψος και να μην υπάρχει από αυτή την πλευρά η υποψία ελέγχου διά των τηλεοπτικών της συμπεριφοράς των ομάδων».