Οι «μαγικές» ερμηνείες της ορθόδοξης πίστης οδηγούν μάζες σε επικίνδυνες πρακτικές, ο ναός δεν λειτουργεί μαγικά, δεν είναι αποστειρωμένος ιατρικά, η χάρις, η ιερότητα, το θαύμα έρχεται με την πίστη, όχι την «θαυματουργή» εικόνα, πάσχουμε λίγο εκεί και μερικές φορές καλλιεργούμε τέτοιο κλίμα, τώρα βρισκόμαστε μπροστά στην κρίση και δεν ξέρουμε πώς να την διαχειριστούμε, είπε ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος από το στούντιο του 105,5 Στο Κόκκινο, φιλοξενούμενος του Νίκου Ξυδάκη.

Με αφορμή την έκδοση και το περιεχόμενο του βιβλίου «Καιρός του ποιήσαι – Η Ορθοδοξία ενώπιον της πανδημίας του κορωνοϊού» από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου, η συζήτηση κάλυψε μεγάλο μέρος της θέσης της Εκκλησίας στο καινοφανές αυτό τοπίο, τα θετικά και αρνητικά σχόλια, τις διστακτικότητες και τις παλινωδίες τόσο από την Πολιτεία όσο και από την Εκκλησία.

Είμαι εδώ, είπε ο Δημητριάδος Ιγνάτιος, γιατί σε τούτη την εποχή χρειαζόμαστε ανθρώπους να συνομιλούμε, να αποκτούμε εμπειρίες, να πορευτούμε. Φοβάμαι μία μαζοποίηση του λαού, πολλές φορές η μάζα αρέσκεται στο εύκολο ψέμα, αντί της δύσκολης αλήθειας. Εκπλήττομαι για το πώς τον 21ο αιώνα μπορούν τα λεγόμενα fake news να κυριαρχούν, να υπάρχει συνωμοσιολογία σε βαθμό εκτός λογικής. Μέσα σε όλα αυτά πασχίζουμε να διακονήσουμε τον κάθε άνθρωπο ως «Εκκλησία και σώμα Χριστού».

Στην Ελλάδα, σημείωσε, οι ορθόδοξοι έχουμε βαθιά παράδοση στο κοινοτικό πνεύμα, που προέρχεται από την εμπειρία της θείας λειτουργίας. Κρατήσαμε την κοινότητα, την γλώσσα ως Έλληνες την πρωτότυπη ... είναι κειμήλιο. Την ευχαριστιακή εμπειρία ότι είμαστε ίσοι όλοι σε ένα ποτήριο, όσο και αν αυτό αποτέλεσε το τελευταίο διάστημα σημείο αναφοράς. Κοινωνούμε όλοι από ένα ποτήρι. το «σώμα Χριστού» είναι η μεγάλη μας παρακαταθήκη... Μάλιστα, σε άλλο σημείο αφού παρέθεσε άλλες πρακτικές της ορθόδοξης πίστης και αποσαφήνισε ότι δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στην πράξη, επανέλαβε ότι πρόκειται για κέντρο της πίστεως, την πεμπτουσία της θείας λειτουργίας, έμπρακτη απόδειξη ότι είμαστε όλοι ίσοι σε αυτό που πιστεύουμε ως μυστήριο και θαύμα. Και πρέπει να αποφύγουμε τον διχασμό.

Για το προσφυγικό

Συνειδητοποιούμε την σημασία της μεγάλης, ενοποιού δύναμης που προκύπτει από την ορθόδοξη πίστη, όταν λειτουργεί αυθεντικά. Ένας πραγματικά ορθόδοξος Έλληνας, μέσα από τον πολιτισμό και την πίστη του, μπορεί να συμπαρασταθεί χωρίς ξενοφοβία, αλλοφροσύνη, περιθάλπτοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Υπερασπίζομαι πάντα αυτό που είμαι, ως επίσκοπος: τι θα έλεγα και τι θα έκανα, αν ήμουν ο Χριστός, τόνισε ο ίδιος. Ο λαός κουράστηκε, αλλά πρέπει να αντέξουμε, με ανθρωπιά.

Οι διαφορετικές φωνές που ακούστηκαν από τους κόλπους της ελλαδικής Εκκλησίας, σημείωσε, είναι ταυτόχρονα η επιβράβευση του συνοδικού της συστήματος. Η Εκκλησία στην Ελλάδα, διασώζει ένα μοναδικό, συνοδικό σύστημα, που δεν το έχουμε σχεδόν σε ολόκληρη την Ορθοδοξία. Το λειτουργούμε όσο μπορούμε καλύτερα. Και έχει δύο όψεις: στην τοπική του Εκκλησία ο επίσκοπος είναι πραγματικά ελεύθερος να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό, αλλά και να πει αυτό που θα προκαλέσει κριτική από άλλους. Στη συντριπτική πλειοψηφία, η ιεραρχία κάθε φορά βρίσκει το μέτρο, διασώζει μία κατάσταση που εκφράζει κατά το δυνατόν την αυθεντικότητα της ορθοδοξίας, όπως τόνισε, αναφερόμενος αναλυτικά στο πώς αντιμετωπίστηκε η παρουσία και οι πρακτικές της Χρυσής Αυγής.

Η μάσκα προφυλάσσει τον άνθρωπο και τον διπλανό του

Αναφερόμενος στην πανδημία, ο μητροπολίτης Δημητριάδος σημείωσε ότι η Εκκλησία ίσως τώρα να μάθει, σιγά-σιγά. Δεν έχει ευχέρεια αντιμετώπισης μίας κρίσης. Πνευματικά, ήταν σοκ. Δεν είναι εύκολο από την μία στιγμή στην άλλη να εξηγήσεις σε όλη την ανθρωπότητα τι σημαίνει «παιδαγωγία θεού», να πεις «αφήνω αυτό που είναι δεδομένο, που είναι τρόπος ζωής μου, υπέρ του να υπερασπιστώ την ζωή του κάθε ανθρώπου». Αλλά εκεί είναι που πατήσαμε όσοι βγήκαμε εγκαίρως και μιλήσαμε. Το να αποφασίσουμε ως κοινωνία να υπερασπιστούμε την ζωή κάθε ανθρώπου, όποιας ηλικίας ή με όποιο υποκείμενο νόσημα, το θεωρήσαμε και το θεωρούμε ύψιστο καθήκον. Ακούω και εκπλήττομαι, από χώρους «θρησκευτικούς». Δεν υπάρχει ευχή της Εκκλησίας που να μην εύχεται «υπέρ υγείας» όλων ανεξαιρέτως. Θεωρείται δώρο θεού, όπως είναι η ζωή δώρο θεού.

Διαπιστώσαμε ξανά οι άνθρωποι, που ξεχνιόμαστε με την τεχνολογία και την επιστήμη, πόσο ευάλωτοι είμαστε, συνέχισε, ότι δεν είμαστε άτρωτοι. Εκπλήττεται κανείς ωστόσο με τα εκτός λογικής και την τόση πολλή θρησκοληψία (πανθρησκευτικά και πανχριστιανικά, δεν απασχόλησε μόνο τους ορθόδοξους). Εδώ λοιπόν έρχεται -γιατί υπάρχει- ο «καθαρός λόγος της ορθοδοξίας. Αυτός ο τόμος που εξέδωσε η Ακαδημία θέλησε να δείξει ότι υπήρξαν και υπάρχουν και κληρικοί και λαΐκοί ορθόδοξοι θεολόγοι που τοποθετήθηκαν σωστά, ακριβώς και άμεσα, χωρίς να περιμένουν, βαπτισμένοι στην ορθόδοξη παράδοση, έχοντας σπουδάσει και στην Ελλάδα και στην Δύση και στην Ανατολή. Και έδωσαν κείμενα που τοποθετούν την ορθοδοξία σωστά μέσα στην επικαιρότητα. Διασώζονται κείμενα θεμελιακά, δίνουν απαντήσεις στα υπαρξιακά ερωτήματα της εποχής, κρατούν την ορθοδοξία στο επίκεντρο, πανχριστιανικά. Ότι μέσα από την ορθοδοξία πηγάζουν οι σωστές απαντήσεις.

Αναφέρθηκε εξάλλου στην πολύ επώδυνη απόφαση να κλείσουν οι ναοί το Πάσχα. Δεν έχει ξανασυμβεί και δεν θα ξανασυμβεί, σας το λέω υπεύθυνα εδώ Στο Κόκκινο, μην τολμήσει να ξαναπεί κανείς να κλείσουν έτσι οι ναοί, εγώ δεν θα τους κλείσω πλέον. Θα έπρεπε τουλάχιστον οι ιερείς να είναι μέσα. Έχουμε ίσως ευθύνη, στο ότι δεν δημιουργήσαμε το κλίμα εμπιστοσύνης που χρειαζόταν. Έπρεπε να διαχειριστούμε μία κρίση που δεν περιμέναμε. Τώρα, είμαστε όλοι πιο σοφοί...

Η μάσκα, βεβαίως δεν προσβάλλει τον ναό και τον θεό, ξεκαθάρισε εξάλλου, βεβαίως είναι κάτι που προφυλάττει τον άνθρωπο και τον διπλανό του. Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα είμαι η αφορμή οποισδήποτε άλλος να υποστεί τις συνέπειες της ασθένειας, με επώδυνο τρόπο, να διασωληνωθεί, να υποφέρει. Συνιστούμε ο καθένας να πάρει τα μέτρα που πρέπει. Ο θεός ξέρει τα πρόσωπά μας...

Λυπάμαι γι` αυτά που ακούω. Ο ναός δεν λειτουργεί μαγικά, ούτε είναι αποστειρωμένος ιατρικά. Υπάρχει χάρις, υπάρχει ιερότητα, αλλά γι` αυτόν που πιστεύει και που ίσως δεν πάθει τίποτα. Αλλά δεν έχουμε όλοι την ίδια πίστη. Οι εικόνες δεν θαυματουργούν σε όλους. Αν ήταν θαυματουργές θα έπρεπε όποιος ζητάει κάτι, να παίρνει το θαύμα. Αλλά έχει να κάνει με την πίστη. Εκεί πάσχουμε λίγο. Μερικές φορές καλλιεργούμε ένα κλίμα τέτοιο. Και τώρα βρισκόμαστε μπροστά στην κρίση και δεν ξέρουμε πώς να την διαχειριστούμε. Δεν λειτουργούν μαγικά τα πράγματα. Λειτουργεί η πίστη, σε ένα πλαίσιο κοινής λατρείας. Με χάρη θεού, αλλά με την πίστη του καθενός, όπως τόνισε, θυμίζοντας το «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ». Ας μην είμαστε τόσο επιρρεπείς σε αυτό. Η Σύνοδος έχει αντιληφθεί τα πράγματα, στο σώμα της ιεραρχίας φαίνεται ότι έχουμε κοινή στάση στην αντιμετώπιση με τα μέτρα και τον τρόπο που πρέπει, είπε ο Δημητριάδος Ιγνάτιος, μαζί με την κοινωνία, όχι κόντρα στην Πολιτεία.