Το κρίσιμο ερώτημα, μετά την παραδοχή του Κ. Μητσοτάκη και μάλιστα σε διεθνή ΜΜΕ ότι ασκεί μυστική διπλωματία υπό την «σκέπη» του Βερολίνου, είναι να μάθουμε τι περιείχε η «γραπτή συμφωνία» που προέκυψε από τις μυστικές συνομιλίες με την Τουρκία, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση της ΝΔ παραβιάζει το «καθήκον αλήθειας» προς το λαό που την εξέλεξε, είπε ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κατρούγκαλος μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Γιώργο Τραπεζιώτη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που παραβιάζει το «καθήκον αλήθειας» κάθε κυβέρνησης στον λαό που την εξέλεξε, είπε ο κ. Κατρούγκαλος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, μετά την παραδοχή του πρωθυπουργού με άρθρο στις The Times, Frankfurter Allgemeine Zeitung και Le Monde, για μυστική διπλωματία με την Τουρκία υπό γερμανική μεσολάβηση και μάλιστα με «έγγραφη συμφωνία», που προκάλεσε οξείες αντιδράσεις τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και την υπόλοιπη αντιπολίτευση. Θύμισε ότι και στην περίπτωση του ΝΑΤΟ είχαμε αντιφατικές διαρροές, και στο ποιος πήρε την πρωτοβουλία, και στον εξωραϊσμό της κατάστασης με το ORUC REIS, κ.ά. Στην καλύτερη περίπτωση μιλάμε για κάτι δηλωτικό του κενού στρατηγικής της κυβέρνησης.

Αλλά το κρίσιμο ερώτημα παραμένει: μήπως υπάρχει κάτι παραπάνω; Γιατί δεν αποκαλύπτει το περιεχόμενο της συμφωνίας ο κ. Μητσοτάκης, που ήταν μάλιστα γραπτή; Οι ισχυρισμοί ότι είχε ενημερωθεί η αντιπολίτευση και ειδικά μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι στα όρια του φαιδρού, παρά την προσπάθεια των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ να αντιστραφεί πλήρως η πραγματικότητα. Ξέρουμε ότι κανένα από τα κόμματα δεν είχε ενημερωθεί, στις συναντήσεις των αρχηγών τους με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, ούτε εγώ είχα παρόμοια από τον υπουργό Εξωτερικών Ν. Δένδια. Θα ήταν παράλογο να ισχύει ο ισχυρισμός ότι αυτό έγινε μόνο στο επίπεδο διπλωματικών συμβούλων κυβέρνησης και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης δόθηκε τέτοια πληροφορία. Δεν συνέβη ποτέ...

Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα συντονισμού ανάμεσα στο υπουργείο Εξωτερικών και το Μαξίμου, συνέχισε, μιλούν πολλές φορές με αντιφατικό τρόπο, όπως και για το υπουργείο Άμυνας. Αυτό ακριβώς δείχνει το κενό στρατηγικής, την έλλειψη πυξίδας, όπως χαρακτηριστικά έγινε με την τοποθέτηση του πλωτού φράγματος, του μεγάλου φιάσκου που στοίχισε 500.000 ευρώ και πάρθηκε πίσω άρον-άρον. Είναι γνωστό ότι υπήρχε αντίθεση ανάμεσα στο υπουργείο Άμυνας που προωθούσε την... «φαεινή ιδέα» και στο υπουργείο Εξωτερικών που αντιλαμβανόταν και το αλυσιτελές και θεωρούσε ότι θα δημιουργούσε και πρόβλημα στην υπεράσπιση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας...